Але, братаны и сестры, слушайте историю про то, как я попал в широкий мир закладок и застрял в галлюше. Это было нечто, марки и дрянь уже давно были в моде, и были широко доступны на каждом углу нашего околотка. Но, как всегда, лохматый хвост закладкаря позади меня несла.
Однажды прогуливаясь по улице, я заметил подозрительно выглядящего охранника, который зевал на своей сторожевой будке. В моей голове забрезжила идея – а вдруг этот герой может стать моей следующей жертвой? Где-то в подкорке моего мозга засел суетолог, который наводил суету на каждом шагу. И так, решение было принято – я устрою этому защитнику Мортал Комбат.
Вооружившись моим надежным подручным - зарядным устройством для мобильника в форме закладки, я начал читить план на операцию между глотками пива. Ведь кто же станет подозревать наркомана в серьезных делах? Никто сказал? Молодежный сленг, однако, затуманил мои мозги.
| Герой: |
Ну, привет, боец. Чем я могу помочь тебе сегодня? |
| Я: |
Слушай, у меня тут есть клад, который нужно снять. У тебя есть время для экспедиции в Мортал Комбат? |
| Герой: |
Конечно, пилю во все тяжкие. Куда отправляемся? |
Так мы и отправились в ночной Новый Орлеан, где происходила самая крутая галлюша в городе. Марки ЛСД были настолько популярны, что ночная жизнь превратилась в настоящий психоделический цирк. Но мой герой никогда не пробовал эту дрянь, и ему предстояло познать все ее ширь в первый раз.
Мы пробрались к таинственному зданию, которое славилось своими закладками и драгоценными марками. Входили мы через дверь, но внезапно герой остановился.
Герой:
Остановись! Я чувствую, что что-то не так. Это какой-то западня!
Я читал много книг о таких ситуациях, но никогда не думал, что сам попаду в подобную передрягу. Возможно, галлюша уже начинала работать, и мы стали главными героями настоящей наркоманской саги.
Пройдя через многочисленные ловушки и западни, мы наконец-то оказались в главном зале. Здесь было все - закладки, марки, даже дрянь, о которой я никогда не слыхал. На полу лежало много товара, и я начал срывать пакеты и складывать все это горячее добро в свой рюкзак.
Герой:
Эй, братишка, нам пора ломиться отсюда. Галлюша начинает меня брать под контроль!
Мы двинулись к выходу, но тут внезапно перед нами возник суетолог, который охранял все это барахло. Он был готов выручить своего товарища и не позволить нам уйти так просто.
Суетолог:
Не так-то просто, парни. Вы не смогли пройти незамеченными!
Тут-то и началась настоящая битва. Герой отбивался с противником, а я забирал свои закладки из его рук. Прыгал, уклонялся, крушился - ничего не могло остановить нас. Было было, как в самой Мортал Комбат!
| Я: |
Убирайся отсюда! |
| Герой: |
Ты - шэрь. Я забочусь только о своей жизни. |
Наконец, суетолог был повержен, и мы, надышавшись свежим воздухом, свалили с этого места нафиг. Возвращение в реальность было болезненным, но я знал, что у меня есть галлюша в рюкзаке, чтобы снова уйти в свой нирвану.
Так закончилась моя история о покупке героина и устроении Мортал Комбат с охранником. Но помните, друзья, что наркотики – это дрянь, которая только портит жизнь. И не стоит ввязываться в подобные ситуации, даже если вокруг тебя все в тонусе и кайфе.
Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў
Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.
Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.
Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.
Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.
| Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету. |
Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.
І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!
Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.
Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.
Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.
У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.
На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!